Hipnoza luksusem umysłu.
Hipnozę definiuje się jako odmienny stan świadomości a precyzyjna jako coś pomiędzy snem a jawą. Charakteryzuje się tym że możemy stać się podatni na sugestie a nasz umysł zatraci naturalną skłonność do spekulacji.
Hipnoza jest metodą przywracania zdrowia poprzez wzmocnienie motywacji, wypracowanie akceptowanego planu działania, poznania ograniczeń wynikających z urazów psychicznych, pomaga w rozwiązywaniu problemów, jakie niesie depresja i wejrzenie w jej przyczyny.
W czasie kiedy człowiek nie rywalizował tak zawzięcie z drugim człowiekiem, jego umysł znajdował się bardzo często w stanie tzw, otwarcia, który dziś nazwalibyśmy relaksem i odczuciem radości a jest to stan bardzo bliski hipnozie, ten stan tworzył wielkie poczucie wspólnoty poprzez więź telepatyczną pomiędzy jej członkami. Niczym szczególnym było przyjmowanie sugestii podawanej przez przywódcę lub osoby obdarzonej autorytetem. Nie było wtedy dyskusji, naturalnym było, że polecenie wykonywano natychmiast, bez analizowania go.
Przywódca to był ktoś, kto miał przywilej i moc hipnotycznego oddziaływania na członków swojej grupy. To było naturalne działanie, akceptowane i efektywne.
W miarę rozwoju człowieka i ludzkich społeczności ludzie skonkretyzowali , i zinstytucjonalizowali wiele pojęć oraz doświadczeń. Powstała magia, pojawili się szamani i religie. Hipnozę zaczęto wykorzystywać do przeżyć typu mistycznego. Świadczą o tym ryciny wykonane w starożytnym Egipcie, Sumerze , Chinach i Indiach.
Człowiek zmienił się, lecz hipnoza pozwalała, poprzez doprowadzenie umysłu do szczególnej dyspozycji, znosić poczucie oddzielności pomiędzy ludźmi, które wtedy już zaczęło istnieć. Łączyć ich w wspólnotę dającą poczucie siły, jedności i porozumienia a jednocześnie pozwala nawiązać kontakt z duchami przodków, Bogiem i Absolutem. Rytuały w czasie, w którym ludzie wchodzili w trans były bardzo oczyszczające dla ich psychiki, dawały często utracone, poczucie związku z innymi osobami ich społeczności oraz związku z wymiarem transcendentalnym. Stan hipnotyczny, którego nie należy mylić ze snem lub somnambulizmem, był stanem szczególnej aktywności polegającym na przeżyciu maksymalnej wspólnoty i więzi społecznej. Był on normalnym sposobem odczuwania, dzięki któremu społeczność stanowiła zwartą i zjednoczoną wokół grupę, gotową do działania dla wspólnego dobra.
Ludzie pierwotni bardzo łatwo wchodzili w stan transu i była to normalna sytuacja. Człowiek pierwotny miał inną psychikę niż dzisiejszy człowiek. Przede wszystkim dusza zbiorowa dawała łączność poszczególnym jednostkom poprzez połączenie ich wspólną świadomością, dającą im poczucie jakby jednego organizmu. Wykluczenie kogoś z takiej wspólnoty było najcięższą karą i kończyło się śmiercią takiego wykluczonego z powodu strachu i nostalgii. Coś takiego w stanie szczątkowym spotyka się jeszcze w tradycyjnych wielopokoleniowych rodzinach żyjących wspólnie na wsi.
Hipnoza wprowadzała pierwotną społeczność w trans jednoczący wszystkich w sytuacjach szczególnych takich jak walka z żywiołem, polowania lub wojna.
Człowiek w czasie tworzenia się cywilizacji oddzielał się mentalnie i emocjonalnie od innych członków społeczności, ale w obrzędach, ceremoniach religijnych kapłani potrafili wprowadzić ludzi w trans hipnotyczny, który łączył wszystkich dawał oczyszczenie poprzez przeżycie odmiennych stanów Wiadomości dających kontakt z bóstwem oraz sugestie odnośnie życia, postępowania , diety, higieny itd.
Im bliżej naszych czasów tym bardziej zmieniała się natura człowieka, jego umysł stawała się coraz bardziej analityczny. Człowiek pierwotny myślał obrazami polegało to na tym, że jakąś czynność nauczył się wykonywać od starszych, którzy już ją umieli a zapamiętując wykonywanie danej czynności poprzez „odwirowywany obraz” nie zmieniając w nim nic postępował identycznie. Innowacje wprowadzane były rzadko i poprzez przypadek. W miarę postępu cywilizacyjnego człowiek dzięki nabywaniu umiejętności analitycznego myślenia coraz bardziej się oddzielał się od myślenia obrazami a to pozwalało mu zdobywać dyspozycję psychiczną do tworzenia innowacji. Analityczne myślenie odrywało jednostkę ludzką od duszy zbiorowej i indywidualizowało ją. Wchodzenie w trans całej społeczności nie było już takie łatwe. Doświadczały tego grupy wybrane, które przeszły przeszkolenie, wtajemniczenie.
Hipnoza a właściwie wiedza o niej była w rękach kapłanów, niemal jednej wykształconej warstwy społecznej tamtych czasów. Wobec tłumu używano używano jej sporadycznie koncentrując się raczej nad jednostką. Używało się jej w trakcie przekazywania wiedzy lub w czasie przywracania zdrowia. Wiedza u której podstaw leżało ich własne doświadczenie będące „nauką otrzymywania” będące mistycznymi objawieniami pozwalającymi poznać Wszechrzecz i jej jedność. Dawało to siłę po przez zrozumienie, że lęk wypływa z niewiedzy. Siła i brak negatywnych emocji służył zdrowiu ciała.
Obecnie hipnoza utraciła nimb wiedzy tajemnej. Jest dyscypliną z dziedziny psychologii. Służy przede wszystkim do porządkowania psychiki ludzi tracących równowagę w wyścigu po wykształcenie, pozycję społeczną oraz niweluje zgubne działanie lęku ogarniającego tych którzy nie wytrzymują wciąż wzrastającego tempa życia.
Hipnoza pozwala zrozumieć siebie, odnaleźć tożsamość a przede wszystkim pozwala odzyskać radość życia i uczucie jego sensu.
Jest sztuką wprowadzania umysłu w stan, w którym łatwo przyswajane są sugestie. Oczywiście należy bardzo mocno podkreślić, a jest to potwierdzone przez naukę i doświadczenia, że sugestie, z którymi się nie zgadzamy wywołują reakcję szybkiego wyjścia z hipnozy.
Tradycyjnie bardzo dobre rezultaty uzyskuje się w walce z typowymi uzależnieniami takimi jak palenie papierosów, alkoholizm czy narkomania do których współcześnie dołączyły bulimia, anoreksja a także pracoholizm.
Hipnozę z powodzeniem stosuje się do jako wspomaganie leczenia. Dzięki tej metodzie uzyskuje się siły psychiczne i wiarę w skuteczność terapii. Bardzo pomocna jest w zwalczaniu nerwic, maniactw, natręctw oraz depresji.
Wspaniałą dziedziną w której stosowanie hipnozy daje świetne rezultaty są regresingi. Pozwalają one poznać samego siebie i swoją historię. Regresing umożliwia przyjrzeniu się własnemu życiu i przeszłym wydarzeniom. Możemy jeszcze raz zobaczyć i przypomnieć sobie sprawy, o których zapomnieliśmy. Proceder ten jest pomocny by zrozumieć naszą obecna niekiedy złą postawę i zrozumieć nasze zachowanie, nawyki
co stwarza nam możliwość wprowadzenia korekty do naszego postępowania oraz sposobu myślenia.
Konsekwentnie prowadzony regresing doprowadzić nas może do poprzednich wcieleń. Wiele spraw dotyczących nas obecnie ma swój początek w poprzednich wcieleniach, a zrozumienie tego pomaga w rozwiązywaniu obecnych problemów. Powyższe przykłady dokumentuje bogata literatura z tej dziedziny.
Podsumowując. Wiedza, jaką osiągamy w czasie regresingu pomaga nam zrozumieć obecną sytuacje. Nasze zdrowie, relacje społeczne, związki z innymi ludźmi stają się zrozumiałe dzięki cofnięciu się pamięciom do dzieciństwa i do wcześniejszych wcieleń. Coś, co nasza jaźń doświadczyła w poprzednich ciałach impregnuje nas i warunkuje obecnie.
Opublikowany
_______________________________________________________________________
Opublikowany
________________________________________________________________________
Uzdrawianie przy pomocy energii własnej organizmu jest stare jak świat. Przedstawiane było na płaskorzeźbach zdobiących starożytne świątynie jak i na tabliczkach ceramicznych odnajdywanych w grobowcach lub ruinach dawnych osad ludzkich. Współczesny człowiek również przykłada odruchowo ręce do chorych miejsc żeby złagodzić ból.
Prawdziwe uzdrawianie zaczyna się wtedy, gdy uzdrowiciel obdarzony jest przez naturę szczególną wrażliwością nazywaną wglądem. Zdolność ta pozwala dostrzec powstałe blokady oraz brak równowagi energetycznej w człowieku lub w poszczególnych organach np. pomiędzy półkulami mózgowymi. Widząc niedobór, nadmiar energii można prognozować przyszłe zaburzenia tam gdzie te sytuacje wystąpiły. Pozwala to nie tylko na postawienie trafnej diagnozy, ale też na kontrolowanie rehabilitacji w trakcie seansów energetycznych.
Zaburzenie energetyczne może mieć podłoże psychiczne lub somatyczne co dla samego zabiegu energetycznego nie ma to większego znaczenia. W jednej i drugiej sytuacji likwidowanie blokad czy przekazywanie energii odbywa się podobnie. W przypadku zaburzeń psychicznych źródło znajduje się w ciele astralnym lub mentalnym natomiast przyczyna może być karmiczna.
Jedną z przyczyn powstawania tego typu zaburzeń jest wypływanie energii z naszego ciała energetycznego lub brak umiejętności w stosowaniu mechanizmów obronnych przed wampiryzmem energetycznym. W takiej sytuacji oprócz samych zabiegów należałoby nauczyć się tworzyć barierę energetyczną pozwalającą zatrzymywać własną energię a także chroniącą nas przed jej niekontrolowaną utratą.
Bioenergoterapia powinna odbywać się przy pomocy energii pozyskiwanej z zewnątrz. Piszę o tym, ponieważ wyeksploatowanie własnej energii zawsze kończy się źle dla osoby bez odpowiednich umiejętności.
Na koniec mogę zapewnić wszystkich, że przy uzdrawianiu za pomocą energii likwiduje się przyczyny a nie skutki powstałego wcześniej zaburzenia w przepływie energii czy powstałej wcześniej blokadzie energetycznej. Proces ten obejmuje ono cały organizm i na pewno nie ma negatywnych skutków ubocznych.
Opublikowany
________________________________________________________________________